Net als Nederland kent ook Oeganda een lockdown. Het openbare leven ligt er zo goed als stil en de voedselprijzen zijn fors gestegen. Dat heeft ook gevolgen voor de Bulungi-kinderen.
Dit zijn de maatregelen in Oeganda in het kort: bijeenkomsten van meer dan vijf personen zijn verboden. Het gebruik van (privé-)auto’s is niet meer toegestaan en ook de bodaboda’s morgen niet rijden. Alleen winkels die levens- en etenswaren verkopen mogen open blijven, net als de food markets in Kampala, en apotheken en drogisterijen. Supermarkten moeten maatregelen nemen zodat mensen afstand van elkaar houden. Alle andere winkels, shopping malls, salons en lodges gaan zijn dicht.
Essentiële diensten blijven open: ziekenhuizen en klinieken, banken, security, schoonmaak, vuilnisophaal, brandweer, KCCA staf, de belastingdienst, telecom, wegenonderhoud, begrafenisondernemers, en publieke diensten (water, elektriciteit etc). mogen hun werk blijven uitvoeren. Ook essentiële overheidsdiensten blijven open. Dienstauto’s moeten zoveel mogelijk ter beschikking van gezondheidswerkers te worden gesteld. De overheid zorgt voor voedseldistributie voor de allerarmsten. Saillant detail: politici die dat op eigen houtje doen zullen worden gearresteerd.
Weinig besmettingen
Het lijkt erop dat er in Oeganda (en eigenlijk in heel Afrika) tot op heden relatief weinig besmettingen zijn. Het is (nog) niet duidelijk wat daar de oorzaak van is. De jonge bevolking wordt genoemd, sommigen schrijven dat het komt omdat Afrika veel minder verbonden is met de rest van de wereld, anderen zeggen dat het virus er al veel langer, ongemerkt, rondwaart en de piek misschien al geweest is. Maar niemand weet het – tot op heden – echt.
Gevolgen voor de Bulungikinderen
De lockdown heeft natuurlijk gevolgen voor Bulungi. De kinderen komen niet heel veel van de compound af, dus in die zin heeft de lockdown niet heel veel impact. Moses komt op de fiets naar het project, nu er geen bodaboda’s mogen rijden.
Als we met een van de kinderen naar het ziekenhuis moeten, moet daarvoor een permit worden geregeld.
Een heel lastig punt is de stijging van de voedselprijzen. We hebben inmiddels twee keer extra geld overgemaakt zodat Moses extra – houdbare – producten heeft kunnen inslaan en het ziet er naar uit dat er de komende tijd nog wel meer extra geld nodig is.
De overheid gaat mogelijk extra eisen stellen aan instellingen waar kinderen verblijven, zoals de verplichting om extra middelen aan te schaffen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan een laserthermometer.
Maar voorlopig gaat het de kinderen en het team goed en zijn ze zo gezond als we ons maar kunnen wensen. Dus duimen we heel erg dat het Coronavirus buiten de deur blijft.
Gevolgen voor de stichting
Er lag een prachtig plan voor april: het voltallige bestuur zou zich in deze maand inzetten als ambassadeur en paaseitjes gaan verkopen. De zakjes zijn gekocht, het ontwerp voor de kaartjes gemaakt, maar gelukkig hadden we nog geen 25 kilo paaseitjes ingeslagen. Wel heel jammer: we hadden ons verheugd om samen de schouders onder deze actie te zetten en een mooi bedrag bij elkaar te sprokkelen voor Bulungi.
Ook de andere ambassadeurs die zich hebben aangemeld moeten zich even beraden op hun geplande acties, maar die gaan er zeker komen. (En natuurlijk kunt u zich nog steeds aanmelden als ambassadeur, we kunnen uw hulp heel goed gebruiken!)
Het bestuur heeft – geheel in stijl met de Coronamaatregelen – digitaal vergaderd.
We zijn druk aan het nadenken over een ludieke actie ter vervanging van de paaseitjesactie (iemand een leuk idee? Laat het vooral weten op en stuur een mailtje naar ), want het ziet ernaar uit dat we een extra geldbedrag goed kunnen gebruiken!
Voor nu wensen we iedereen heel veel gezondheid toe! Pas goed op jezelf en de mensen in je omgeving.