Fahad

Fahad10Fahad is een jongetje van zes jaar. Al in maart 2010 kwam Renate Fahad tegen tijdens een van haar vele bezoekjes aan de villages in het oosten van Oeganda. Ze vond Fahad in een kleine kamer in Bugembe, een stadje net buiten Jinja. Fahad woonde daar alleen met zijn vader. Toen na zijn geboorte bleek dat hij een verstandelijke beperking had, is zijn moeder verdwenen en bleef zijn vader alleen voor Fahad zorgen. Fahad vader is een conducteur op een ‘Matatu’ (taxibusjes die hier als openbaar vervoer worden gebruikt). Overdag is hij weg om de kost te verdienen. Fahad zat de hele dag alleen in de donkere kamer met een radio naast zich om hem een beetje gezelschap te houden.

Tijdens de bezoekjes aan de villages is Renate veel kinderen en mensen met een beperking tegen gekomen. Vooral Fahad is altijd ergens in haar achterhoofd blijven hangen. Waarschijnlijk omdat hij een van de eerste kinderen met een beperking was die ze tegenkwam.  Speciaal voor het bezoek werd Fahad naar buiten gebracht. Hij genoot zichtbaar  van het zonlicht en vooral van de aandacht die hij ineens kreeg. Kinderen met een beperking zoals Fahad krijgen weinig aandacht en de mensen hier staan nauwelijks open voor deze kinderen. Nu had Fahad ineens bezoek dat wél open voor hem stond (Renate is er van overtuigd dat hij dat meteen aanvoelde). Dat was hij helemaal niet gewend! Het afscheid was dan ook lastig;  toen hij doorkreeg dat ze wegging begon hij ontzettend te huilen. Een confronterend bezoekje  zo aan het begin van haar tijd hier in Uganda.  Fahad015

In de village
Toen het idee van de Bulungigroep in het Nursery and Care ontstond, schoot Fahad haar meteen in haar gedachten. Het laatste dat van Fahad bekend was, was dat hij naar een van de villages was gebracht diep in het binnenland. Zijn vader kon de zorg niet meer aan had besloten Fahad naar familie te brengen. Na wat zoeken en navragen bleek Fahad naar een village ver buiten Jinja te zijn gebracht: Namatumba. Meteen kwam ook de boodschap dat het heel slecht met Fahad zou gaan en dat het nog maar de vraag was of hij nog in leven zou zijn.
De volgende dag is Renate (met Fahad’s vader) op pad gegaan om Fahad uit de village te halen. Na een tocht van ruim twee uur stopten ze bij een aantal hutjes. Al snel kwam er een vrouw (achteraf gezien bleek dat Fahad’s oma) aangelopen met een kind in haar armen dat ze vasthield als een baby: Fahad.

Fahad037Toestemming op een handgeschreven velletje
Fahad was er erg slecht aan toe. De familie wist niet goed hoe ze voor hem moest zorgen en bovendien heerst in Oeganda nog altijd het geloof dat kinderen met een beperking behekst zijn of in elk geval een vloek voor je familie. Fahad kreeg nauwelijks te eten en lag de hele dag in zijn eentje in een hut. Zijn situatie was erg slecht. Hij woog nog maar 10 kilo (bleek later in het ziekenhuis) en zat onder de wonden omdat hij – uit verveling – zichzelf pijn deed door over de grond te wrijven. Doordat hij altijd op één kant lag was zijn linkerkant helemaal opgezwollen. Zijn armen en benen kon hij totaal niet meer buigen of strekken, zijn handen niet meer bewegen. Na wat formaliteiten (langs de Local Counseler van de village waar Fahad’s vader op een handgeschreven velletje papier toestemming gaf om Fahad mee te nemen) mocht hij mee naar Jinja.

Eten
In Jinja is Fahad meteen naar het ziekenhuis gegaan. Daar werd hij meteen opgenomen en grondig onderzocht. Gelukkig bleek hij (op een lichte malaria na) verder niet ziek, maar ‘alleen’ zwaar ondervoed en overdekt met nare, pijnlijke wonden. Na drie nachten in het ziekenhuis mochten hij -op voorwaarde dat ze elke dag terug zou komen voor zijn antibiotica – mee naar huis.
De eerste paar dagen kon hij bijna niet stoppen met eten (in twee weken tijd kwam hij twee kilo aan) slapen. Zijn wonden zijn genezen, hij beweegt zijn armen en benen en zijn hoofd. Zijn ziekelijk gelige kleur is weer gezond donkerbruin geworden (hij is weer een echte Musoga volgens Renates huisgenoten).

Fahad014 Fahad2
Aandacht

En vooral… hij geniet van alle aandacht. Hij woont Inmiddels een jaar in het  ‘Nursery and Care Home’. Daar heeft hij de gezelligheid van de andere kindjes om zich heen.

Fahad_002 Fahad_001

Dagelijks doen we oefeningen met hem om zijn spieren sterker te maken. Eten doet hij nog steeds heel graag.

Hij is uitgegroeid tot een buitengewoon vrolijk mannetje dat geniet van alles wat er om hem heen gebeurt. Als Fahad lacht, moet je wel meelachen of je wilt of niet!